Kozan Sancağı ilk olarak 1519-1540 yılları arasında Osmanlı Tahrir Defterlerinde kayıt altında gözükmüştür. 1700'lü yılların başından itibaren 1865 yılına kadar bölgede Kozanoğulları Türkmen beyleri hüküm sürmüştür. ilk olarak Feke kazasının Belenköy yöresini kontrol altına alan Kozanoğulları, kısa sürede tüm sancağı hakimiyetleri altına almışlardır. Ancak 1865 yılında, Derviş Paşa ve Cevdet Paşa'nın kumandasındaki Fırka-i islahiye ordusunun müdahalesi sonucu sancak yeniden Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Sancak kuruluşundan yıkılışına kadar Adana Eyaleti'nin bir sancağı olmuştur. Sancak, Osmanlı'nın yıkılışına kadar devam etmiş, yıkıldıktan sonra Türkiye Cumhuriyeti'nin yeni idari birim düzenlemeleriyle birlikte 1926'ya kadar il olarak kalmıştır. 1926'da Adana'ya bağlı bir ilçe konumuna getirilmiştir.
Kozan Sancağı'nın, tüm dönemlerinde 4 kazadan (ilçeden) oluştuğu sanılmaktadır.
Sis Kazası (Sis kazası aynı zamanda sancağın merkezidir. Sis kazası ve buna bağlı Aşağıkaracalar Oruçlu ve Dağlıoğlu nahiyelerinden ve 89 köyden oluşmuştur.)
Kars-ı Zülkadiriyye Kazası (Kars-Zülkadiriyye kazasından oluşmuştur.)
Haçin Kazası (Haçin kazasından oluşmuştur.)
Feke Kazası (Feke kazası ve buna bağlı Araklı, Yukarıkaracalar, Mansurlu ve Oruçlu nahiyelerinden oluşmuştur.)
günümüzde ise bu bölge kozan, feke, saimbeyli, imamoğlu, tufanbeyli, aladağ, kadirli, sumbas ilçelerinden oluşan bir alanı kapsamaktadır. aynı zamanda bu bölge kozan'ın il olmasına dair kanun tekliflerindeki doğal kozan sınırıdır.
