27 aralık 1939 erzincan depremi

babaannem, çok küçük yaşta yakalandığı depremi, çocukken bana uzun uzun anlatırdı. gece yarısı başlayan deprem, çok kısa sürede* köyün kerpiçden yapılma evlerini yerle bir etmiş. ilk sarsıntıda kendini evden dışarı atan babaannemin babası, geri dönüp babennemi, ve annesinide yanına almayı başarmış. hemen yakınlardaki bir tepeye çıkmışlar. biraz sonra kurtulan köylüler de gelmiş. hava çok soğukmuş*. tabi köylüde uykuda yakalandığı için üzerlerinde gecelik var. donmak üzerelermiş. daha sonra köyün yaşlılarından birisi, yıkılan evlerden kopardıklarını tutuşturup, büyükçe bir ateş yakmış. geceyi donmadan atlatmışlar.

babannem 1992'deki ikinci depremdede erzincandaydı. ancak bu sefer can kaybı yaşanmamıştı. daha az bir zararla atlatmışlardı.** **