Genetik bende ki annemde ve bir kaç kuzenimde daha bulunuyor. Yaklaşık 3 yaşında başlamışlar tedaviye. Benim ilk hatirladığımsa nelere alerjimin olduğunu öğrenmek için yaptıkları test. Hayatımda böyle bir korkuyla tanışmamıştım daha önce. iki kolumda sandalyeye bağlanmış ( kaşımamam için) ve damlalar damlatıldıktan sonra allerjenlerin deri altına geçmesi için küçük iğnelerle delmişlerdi kollarımı. O yaştaki bir çocuk için büyük bir travmaydı. Tabi bunun yanında gezilen onlarca hastane ve yüzlerce iğne de cabası. Küçüklen yapılan tedaviler ve annemin korkusu ve buna dayalı hassasiyetiyle orta okula gelinceye kadar hastallığım epey düşüşe geçmişti. Ama tabi ki ergenliğin verdiği güce dayanarak geri geldi. Tekrar testler, yeni ve daha iyi doktor arayışları başladı. ilk kortizonlu ilacımı 6. Sınıfta kullanmaya başladım ve ilerleme seyri ve siddeti normalin çok üstünde olduğu için yetişkin bir bireyin kullanabileceği dozajda ilaçlar kullanıyordum. 3 ay içinde inanılmaz bir şekilde kilo almaya başladım. Her zaman zayıf ufak tefek bir çocuk olan ben bir anda plates topuna dönüşmüştüm ve hoş geldin bunalım. Liseye geçtiğimde tekrar astım düşüşe geçmişti. ilaçları bırakmam ve yüzücülük yapmamın etkisiyle kilolarımdan kurtuldum. Ama bu sefer de her daim yanimda olan ilacım ventolin beni yarı yolda bırakmaya karar vermişti çünkü ona da alerjim oluşmuştu. Şimdilerde ise kullanabildiğin tek ilaç olan combivent piyasadan kaldırıldı ve ben bir elimi kaybetmiş gibiyim. Astım ile ilgili hatırladığım en kötü şey ise lise 2 de iken geçirdiğim atak. Her zaman siddetli olur ve öleceğime inandırırdı beni ama annem her daim güçlü bir kadın olarak yanımda olurdu. Nerdeyse bir hafta kadar hastanede kaldım. Çoğu zamanını hatırlamıyorum bile. Ama her şey bitip kendime geldiğimde annem her zamanki yerinde hastane yatağında yanımda yatıyordu. Yüzünü görmek için kafamı biraz kaldırdığımda o koyu kumral saçlarının beyazladığını gördüm. O zaman durumun ciddiyetini fark etmiştim.
Astım hastalığı bir insanın başına gelebilecek en kötü hastalıklardan biridir. Belki zamanla düşüşe geçebilir ama her zaman orada olduğunu bilir ve korkuyla yaşarsın. Ama kişinin olgunlaşması ve sorumluluk sahibi olmasını, hayatı doyasıya yaşamanı sağlar. Benim için bu şekilde oldu ve olmaya devam edecektir. Çünkü nefesin seni her an yarı yolda bırakabilecekken fırsatı kaçırmadan, en iyi şekilde hayatı yaşamak istersin.
