Eğer bu düşmanlık kürtlerden dolayı olmasaydı ırkçılık olurdu, kendilerini bu vatanın bir parçası olarak görmeyip, ben Kürtüm sen türksün, işlerine gelince devlet, işlerine gelmeyince töce, okusunlar adam olsunlar diye devletin gönderdiği öğretmeni ve sağlık personelini katledip, devlet bize bohmiir diyen, devlet sayesinde ulaştıkları elektrik başta olmak üzere hizmetleri beleş kullanıp faturasını Türklere ödeten bir güruha duyulan nefret asla ırkçılık değildir. Zaten ırkçılık bile olsa kürtlerin şikayet etmeye hakları yok, zira bu nefreti kendileri oluşturdu.
Aktı sevmesem de onlar sayesinde hedepe meclise girdi, silahların susması için zemin hazırdı, fakat kürtler* herşeyin içine sıçarak ortalığı yine kan gölüne çevirdi. Bu ülkenin onlara verdiği her fırsatı ellerinin tersiyle ittiler. Artık hem nefret duyulmasını hem de kafalarının koparılmasını hak ettiler.
(bkz: idam geri gelsin kampanyası)
