bugün

platonik mi yine

hoşlandığı kişiyi anlatan kişiye sorulabilecek sorulardan bir tanesidir. ama tabii sakın sormayın.

bir akrabam var. kucuklugumden beri cok samimiyizdir. her seyimi ve butun asklarimi rahatca anlatirim. asklarim diyorum cunku anlatacak sevgilim olmadi. ergenlik ve lise hayati gecti gitti. universiteye gecince de birine asik oldum haliyle. bu akrabama onun fotografini attim, kim bu dedi. dedim bu hoslandigim kisi iste bizim sinifta soyle biri falan. sonra bana error verdiren, dumurlara ugratan o soruyu sordu; platonik mi yine? o an soruya bakakaldim. son alti yilim film seridi gibi gecti gozumun onunden. bugune kadar hoslandigim hic kimseden karsilik alamamistim. karsilik alamayisim sadece hoslandigim donemde ayri ayri uzmustu beni. ama bu soru hepsinin uzuntusunu topladi birden verdi kalbime. kafamda deli sorular; sevilmeye deger degil miyim? cok mu cirkinim? hicbir zaman karsilik alamayacak miyim? insanlar aciyor mudur bana? yoksa guluyorlar midir? bu gercekten acimasiz bir soru, gorundugu kadar basit degil. ama tabi o beni uzmek icin sormadi. butun bunlar beynimde 3 saniyede oldu. sonra gulen ifadeler koyarak evet dedim. sonrasini hatirlamiyorum simdi. ama cok koymustu be sozluk.

(bkz: bakın bu dramdır)

(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)