bu epigrafımızı da şöyle düşelim ki göte möte geliriz mazallah "ben demiştim" deme hakkım olsun.
şimdi kant; evet kalbur-üstü bir amca kimine göre safi saçmalıklar üzerinde durmuş bir ahmak, kimine göre felsefeyi şahlandıran dahi adam, kimine göre ise felsefeyi şahlandıran, avrupa'yı derin uykusundan uyandıran bir "ahmak". görüşler muhtelif.
bu dayımız 3 türlü bilgiden söz eder: duyusal, anlamaya dayalı ve akla dayalı bilgilerdir bunlar. duyusal bilgiler çeşitlilik altında sıralanır, meşhur kategoriler'i ise "anlama" altında listelenirken mantıksal ideler, reel idealar akıl başlığı altında sıralanır. reel diyalekttir, ideler ise duyusal olarak verilmemiştir bu da "yanılsamanın mantığı" denilen köprüye uzanır ki orada da tanrı-ruh ve özgürlük üçlüsünü görürüz. ki buna "aklın aşırılaşması" (ben buna mala bağlamak diyorum kızıyorlar) durumu peydah olur.
kant'ın açıklanmasında; paralogismos tanrı'ya, antinomiler ise rasyonal kozmolojiye bağlar kurmuştur ve tümü analitik ve sentetik birlik kuramları altında şekillenir ki kant'ın fenomenler-numenler'den sonra en çok üzerinde durduğu şey: sentetik birliktir. yukarıda bahsettiğimiz duyusal alan uzam ve zaman'ı içerirken duyusal ve anlama kısımlarının birliğinden de bilgi'nin yetisine yani fenomenler alanına ulaşılır.
ennnnnnn genel anlamıyla yani bir giriş mahiyetinde böyle özetlenebilir mevzu ki asıl özet pratik aklın eleştirisi'dir. ha bu arada kendisi zanneildiği gibi evden çıkmayan, asosyal bir manyak değildir. manyak olduğu doğrudur ama asosyal ve içe kapanık biri değildir bu söylenenler ömrünün son yılları için geçerlidir yoksa balolarda orda burda düklerin, baronların karısına kızına iş olduğunu da biliriz.
