bugün

kürtçe

Doğuştan işitme engelli öğrencim var. Hafta da 4 saat matematik dersi yapıyoruz onunla.

işitme engelli olduğu için doğal olarak konuşma engelli de. Ama yine de zor bela kürtçe anlıyor aile de konuşulduğu için.

Bende kürtçe bilmiyorum. Oda türkçe bilmiyor. Başka bi öğrenci alıyorum yanıma çevirsin diye. Tarzan gibi anlaşmaya çalışıyoruz dünyalar tatlısı öğrencimle.

ismi vedat bu arada. 7. Sınıfa kadar gelmiş. Okulda ilk gün tanisirken onun ismini arkadaşları söyledi. Konusamaz hocam o dediler. Bende çekindim bir daha bir şey sormadım.

2 aydır sınıfta üslü sayı rasyonel sayı çeşitli işledim. ilginç bir şekil de konusamasada anladıgını yani seviyesine uygun olduğunu düşündüm. Ne de olsa 7 ye kadar gelmiş. Bakıyorsun yazıyor da tahtakileri.

Neyseki 1 hafta önce ayrı derslere başladık. Meğer uzak yakın kavramlarını bilmiyor benzer farklı özellikleri ayırt edemiyor büyüten küçüğe azdan çoğa sıralamakta zorlanıyor, sayıları sadece 1 den 20 ye kadar biliyor onu da karistiriyormuş.

Vedatla daha iyi anlasabilmek için öğrenmek istiyorum bu dili sanırım. Onun o masumiyetine değeceğine düşünüyorum.

Ha vedat kurtceyi de anlamıyor orası ayrı ama türkçeyi hiç anlamıyor. Gördüğü şeyleri yazıyor fakat anlamını bilmiyor.

Sonuç önemli olan insanlık. Önemli olan masum kalabilmek sevgi dilini konusabilmek.

Not: bu siyasi bi entry değil. PKK Sevici bi entry değil. Irkçı da değil. Başlığı gördüm aklıma vedat geldi sadece. Saygılar sevgiler herkese.