yıl 2006...
üniversitede uygarlık tarihi dersi, felsefik akımlar üzerine sunum yapılıyor. dia odasının en sonunda oturuyorum. genelde uyurdum bu derste. neyse...
bir grup kız arkadaş, immanuel kant hakkında bir şeyler anlatıyor ama sürekli birinci kant, birinci kant diyorlar. hatunlar almışlar googledan direkt yapıştırmışlar ı. kant diye. birincisinde gülmedim, ikincisinde gülmedim, artık üçüncüsünde kendimi tutamadım, başladım muttley gibi gülmeye. neyse kızların da dikkati dağılmaya başladı, ben kendimi durduramıyorum. hoca konsantrasyonlarının bozulduğunu anlayınca noldu diye sordu bunlara. kızlar da bazı arkadaşlarımız gülüyor dedi. derste topu topu 15 kişiyiz. hoca döndü baktı, ben ve yamuk bir ağızımla karşılaşınca, naznaz neden gülüyorsun dedi.
ben de, hocam birinci kant kaçıncı alman kralı hatırlayamadım, kendime gülüyordum dedim. sonra hoca da gülmeye başladı.
sonra kadın kızlara yavrum o birinci kant değil, immanuel o, kısaltması dedi. sonra bütün sınıf güldü.
o arkadaşlar şu anda iyi mimarlar ama bir şeyi okumaktan aciz insanlar, o günden beri bunu söylerim.
