anglo sakson hukuk sisteminde mülkiyet hakkı kutsal kabul edilmiştir, buna rağmen kanunlarda ve teoride bir tanım yapılmasından kaçınılmıştır.
roma hukukunda mülkiyet hakkı ayni bir hak olarak görülmüşdür, mülkiyet hakkında üç önemli niteliği birleştirmiştir bunlar:
1- usus yani kullanma hakkı.
2- fructus yani yararlanma hakkı.
3- abusus yani tassaruf edebilme hakkı.
Roma hukukunda mülkiyet mutlak bir hak niteliği taşımıştır. kullanma tassaruf ve yararlanma hakkıları bakımından malikin yetkileri hemen hemen sınırsız kabul edilmiştir.
kamulastırma yoluyla devletin mülkiyete mudahalesi bir istisna olarak kabul edilmektedir.
islâm hukukuna göre mülkiyet hakkı sırf maddi eşya ile sınırlı tutulmamıştır. Maddi bir mal olan arsa, tarla, ev veya bir hayvan mülkiyete konu olduğu gibi; evde oturma, hayvana binme gibi yararlanmalar ve geçit hakkı gibi irtifak hakları da mülkiyet kapsamına girebilmektedir. Eğer bir maddî eşya aynıyla yararlanma ve haklarıyla birlikte bir kimseye ait bulunursa buna tam mülkiyet ayn'a ait mülkiyet hakkı birisine, yararlanma hakkı başkasına ait olursa böyle bir mülkiyete de "eksik mülkiyet" denir.
gelelim polemik yaratılmaya çalışılan akıl ve ilim dışı mülkiyet kavramına.
herşeyden önce:
devletlerin mülkiyetleri konusu ise hukukun biraz ötesinde, biraz berisindedir.
devletler mülkiyetlerini asli yoldan kazanırlar yani işgal ve ilhakla.
eğer hak iddia edilen bir toprak parçası varsa ilk önce hak iddia eden bir devlet gerekmezmi?
zaten devleti bile olmamış şahıslar daha önce marabalık yaptıkları devletler adınamı bu hakkı istemektedirler merak konusudur.
tabi istemeleride çözüm değildir.
bu hakka sahip olmak için ya bizi işgal edicekler yada biz onlara ilhak olacagız.
her iki durumda dahi söylenecek tek söz vardır.
(bkz: hodri meydan)
