çocukluk arkadaşım. nefes almadan zabahın yedisinde nasıl konuşuyor hayret ediyorum. sayesinde en iyi dinleyici ödülünğü alabilirim. çünkü her ne kadar ilgisizsem bile dikkatle dinlerim. ne kötü, onun beni salladığı yok.
zaten çok konuşanın en kötü yanı, dinlemezler.
2 sene sonra gelen edit: baya bi duruldu bu yıl o arkadas. şimdi sadece işi düştükçe konuşuyor. hiç durmadan konuşmasını özlemiyorum değil. beni sallamasın ama yine anlatıp dursa keşke.
