bu ülkeler egitim sorunlarini kendi iclerinde cözmüslerdir. Bir cogu eyalet sistemi ile bir cogu da kendi iclerinde haletmislerdir.
dünya üzerinde de örnekleri bulundugu gibi bu ülkeler dil sorunlarini cözmüsler ve görünüse göre de ekonomi ve teknoloji olarak da büyük yollar kat etmisler.
egri oturup dogru konusmak gerekirse; ana dilde egitim hic bir ülkeyi bölmez.
- anadil egitimini almis oldugu sistem icerisinde is bulur, buldugu is yerinde anadili ile calisir ve daha verimli olur.
- ayni sirket icerisinde iletisime nasil gecilir? yine türkce ile iletisim kurulabilinir. olmadi ingilizce konusulur.
- peki eyaletler arasi is bulma, göc?
eyaletler arasi icerisinde göc etmek isteyen kisi, eyalet ici egitim sistemlerine göre diger eyaletlerde notlandirilir.
örn. (a eyaletinin egitim sistemi b eyaletinden cok zayif ise a eyaletinin lise mezunu b eyaletinde üniversiteye gidip gidemiyecegine b eyaleti kendisi karar verir.)
- cok dilli egitim sistemi gerceklesecegi icin, dil ve kültür zenginligi artacaktir. cesitli edebi ve sanat eserleri olusacaktir.
bu sistem icerisinde ilk yillar büyük sorunlar cikacaktir. özellikle bu bölgelerde üniversitede egitim verilirken bazi bölüm profösörleri anadil konusunda eksik kalacaktir. prof. her ne kadar o etnik kökene sahip olsa ve dili bilse de ders anlatiminda türkce veya ingilizceye asina oldugu icin daha kolayina geleni yapacaktir. bu da anadilde egitimde ilk senelerde yasanacak sorunlardandir. fakat ilkögretim ve lise dönemlerinde gecen süre zarfinda bu aciklik kapatilabilinir.
bir cok etnik kökenli insanin türkceden kopmayacagi bir gercektir. sonuc itibari ile devlet yönetimi kendi icerisinde yine türkce olacaktir, eyaletlerin tek bagimsizligi kendi icinde olacaktir. sinir güvenligi, ekonomi ve yurt disi politiklarinda birlikte hareket edilecektir.
