birçok sağlam filme imza atmış güney koreli yönetmen kim ki duk 'un bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom filminden sonra beyazperdeye sunduğu filmidir. tabi bom yeoreum gaeul gyeoul geurigo bom filminin eşsiz derecede güzel olması dolayısıyla bu filmde biraz hayal kırıklığı duyar gibi oluyorsunuz lakin bence böyle algılanmamalıdır çünkü yönetmenin bu filmide gayet başarılıdır. bir kere bu filmde de yönetmenin diğer filmleri gibi az diyoloğu tercih ettiği görülür. film değişik bir senaryoya sahiptir, gereksiz ayrıntılara girmeden gayet sade bir şekilde anlatmak istediğini anlatır. herşey bittiğinde ise siz anlatılan konuyu farklı bir gözden incelediğinizi farkedersiniz. mühim olan mevzuda budur bence.
--spoiler--
filmin sonunda babanın kızına "artık tek başınasın, baban seni takip etmiyor" gibi bir cümle kurması iyi bir finale vesile olmuştur bence. anlatılmak istenen anlatılmış, sade bir şekilde final ortaya konulmuştur.
bunun dışında filmde arada duyduğumuz o huzur ihtiva eden müzik, erik satie'nin 3. senfonisidir ve bence filme çok yakışmıştır.
--spoiler--
diğer kim ki duk filmlerinin yanında* belki beklentilerinizi tam olarak karşılamayan ama yine de sağlam bir yönetmenliğe sahip olduğunu düşündüğüm film.
