bugün

42

henüz tanımlanmamış bi duyguya ad hem de.
hani vardır ya mutluluk, ama değil bilinen normal mutluluk. şu aşık olunduğunda yaşanan cinsten... daha düşük ihtimalle; hüznün süslediği, gözyaşını, bulutları ama heyecanı ve en kocaman sevgi balonlarını içeren bi kutunun anahtarı. kutu ki bi yumurta hücresi, eşini bekleyen, büyümeyi... büyümeyi, kalpte atmayı, beyinde hatırlanmayı, elde dokunulmayı, dudakta öpülmeyi bekleyen; bekler, bekledi ve kaldı, geçti.
kalan yine 40iki oldu. hiç yaşanmamışçasına, tekrardan bulunmayı bekledi o, bekler.

o; içini kıpır kıpır eden, yaşayıp da sevdiğin tüm duyguları bir anda yeşerten, ruhunun dipsiz kuyularında dahi... sadece iyilikle değil,
kötülük
acı
nefret
ile de beslenen;
kutunun eski havasını yaratan biraz da, tozunu biriktiren...
anlaşılsın diye değeri, içindekilerin,
40ikinin.

kolay olmaz o yüzden, bulmak anahtarı duyguları tam kıvamında yakalamadan.
bilmeden acıyı, hüznü, nefreti,
aşkı...
kolay değildir onun aşırı sevgisine de dayanmak, yürek ister.

ve bir buldun mu da hep senin diye de bir şey yok. saklambaç oynamayı sever.
kimi zaman bir şahsın canlandırdığı ebe rolüne, bazen geçmişten ziyarete gelen anılar, bazen de karma düşünceler geçer.
o geldi mi tüm duyguların başına geçer.
aynı anda hem sevinmek hem üzülmek değildir gerçekleşen
40ikidir başa gelen... * * *