bugün

yalnızlık

en çok ailevi sıkıntılarda acısını hissetiğim. büyük sıkıntı içerisindesin ama etrafındaki kuru kalabalıkta derdini paylaşacağın biri yok. ne komik! en son lise yıllarında bu denli bir ailevi sıkıntıya girmiştim. o zaman da yalnızdım. aradan yıllar geçti, yıllarımı verdiğim biri oldu. yıllar sonra aynı sıkıntıya gireceğimi biliyordum. zira hastalıktı bu. peşimi, peşimizi kolay kolay bırakmayacaktı. ancak bu kez farklı olacaktı. aynı sıkıntıyı yalnızken çekmeyecektim. yani mutlak bir güvenle ben öyle hissediyordum. hayat işte, yine kötü yakaladı.