1.
-
ahmet kutsi tecerin bir siiri.
BESBELLi
Besbelli ölümüm sabahleyindir
ilk ışık korkuyla girerken camdan,
Uzan, başucumda perdeyi indir,
Mum olduğu gibi kalsın akşamdan.
Sonra koş terlikle haber vermeye,
Kiracım bu sabah can verdi; diye,
Üç beş kişi ve belediye
Beni kaldırmaya gelsin, odamdan.
Evden çıkar çıkmaz omuzda tabut,
Sen de eller gibi adımı unut,
Kapımı birkaç gün için açık tut,
Eşyam bakakalsın diye arkamdan.