güzel, keyifli, hoş bir iştir şiir yazmak lakin her zaman kitlesine ulaşamaz ve hiçbir zaman net doğruları yoktur, en kötü ve acımasız tarafı budur, şiirle biraz olsun uğraşmış herkes ama herkes bir akımdan etkilenmiştir veyahut özendiği, örnek aldığı şair vardır, onun tarzında yazmayı dener ilk olarak.
bu da matematik gibi fizik gibi formülü olmayan sanatın acımasızlığıdır, bir şiir birine harika gelebilir ama bir başkası tarafından hunharca eleştirilip çöpe atılabilir, biri için muazzam olan şey diğeri için rezalet olabilir.
Çünkü bir akımda kesinlikle mana önemliyken diğerinde soyutluk ve kapalılık önemlidir, bir akımda noktalama işaretleri aşırı önemliyken diğerinde kullanılmaz.
o yüzden benim düşüncem, her şeyden bağımsız olarak, şiir denilen şeyin eleştirisinin sadece yazdığı akımda yapılmasıdır, sadece o akıma mensup insanlara sorulmasıdır.
ve her şey şiir olabilir, nitekim olmuştur edebiyatımızda ayak nasırına dahi şiir vardır.
