bugün

üniversite kaydına ailesiyle gelen çömezler

5 yıl önce babamla gittiğim için müdahil olduğum güruhtur.
istanbul'a 10 saat yolculuktan sonra gelmiştik.
edebiyat fakültesinin bahçesinde babama sen otur ben halledip gelirim demiştim.
döndüğümde babam bankta otururken uyuyakalmış üstelik olabildiğince sesli bir şekilde horluyordu.
ulan nasıl utanmıştım.