kinimi kusucam kaçılın.
öncelikle değinmek istediğim bir konu var:bir insan buraya niye üniversite yapar?
gerek fiziksel şartlar,gerek buca yerlileri,tofaşlar,mahalle düğünleri ve aklıma gelmeyen bir sürü neden.
bir insan buraya niye üniversite yapar?
2014'ün tercih dönemi bitimine bir saat kala:''açıkta kalmayayım ehehe nasıl olsa izmir güzel yer olm ne olacak,kordon falan akarız.'' diye yazıp kendimi bir anda hiç ummadığım bir şekilde bulduğum yer.
neyse görsellerden buca'yı aratmamla nereye düşüceğimi bir nebzede olsa anladım.ama yaşamak gerekiyormuş.onu da yaşayınca anladım.tercihlerin açıklanmasından bir iki hafta sonra buca'da yaşayan kuzenimin yanına geldim,kalacak yer ayarlama muhabbetinden.içimden ''beş sene nasıl geçecek burada aq'' diyorum.diyorum ama küfür ede ede.
yanlış hatırlamıyorsam bir iki gün kaldıktan sonra izmir'den kadıköy'e geri döndüm.ama içimden nasıl geçecek burada beş sene,acaba başlamadan bıraksam mı diyorum.o kadar çalışmışız,bir daha hazırlanmaya götüm de yemiyor açıkça.sonra döndüm kendime:''olm kel yolu yok çekeceksin,isyan etmenin faydası yok;eğ başını usul usul yürü.''öyle de yaptım.ama başka lanet bir yer daha varmış:tınaztepe.
sadece fakültemin tınaztepe'de olduğunu biliyorum,tınaztepe hakkında internette olan bilgilerden başka bilgim yok.fakülteye kayıt yaptırma çıktık.çıkmaz olaydık aq,fakülte tınaz'ın en güzel fakültesi eyvallah ama tınaz tam olarak dağ başı.deü'lü yazar arkadaşlar bilir.bir daha sövdüm,bir daha sövdüm.
chapter 3:dokuzçeşmeler.
bölümüm %100 ingilizce olduğundan mütevellit hazırlık okumak zorundaydım.adımımı attığım güne lanet olsun,tek bir şey dışında:çok iyi insanlarla tanıştım,çok güzel dostluklar kurdum,sağlam bir arkadaş ortamı edindim.tek güzel yanı bu sanırsam hazırlığın.dokuzçeşmeler tınaztepe'ye göre birazcık daha medeni bir yer ama kampüs ortamı yok lise çakması gibi bir yer.hatta lise diyebiliriz.gerek ulaşım konusundan,gerek buca'nın fiziksel yapısından kaynaklı olarak yol denilen olay maalesef yok.eğitim fakültesinin oralar daha felaket gerçi.he bizimde hasanağa bahçemiz var,lütfen.kekoların uğrak mekanı.
ilk dönem boyunca sövdüm,sövdüm,sövdüm.okulu bırakmanın eşiğine geldim,yemedi.ikince dönem başlayınca düzelir dedim,bir nebze de olsa düzeldi.artık alışmıştım.
bende bir buca kekosu olmuştum.hasanağa'da bankların üstüne çıkıp votka içerken buldum kendimi.ben böyle miydim?hayır.
teşekkürler buca!teşekkürler deü!.
edit:imla.
deü'lü kader ortaklarımdan mesaj beklerim,beraber sövelim.
