uludağ üniversitesi 2015 bahar şenlikleri

ikinci gününde gidip bizzat gördüğüm ve neticede 'bir daha istemesinler' şenliği halinde düzenlendiğini düşündüğüm şenliktir.

10 futbol sahası genişliğinde dümdüz daha kampüs planlanırken şenlik alanı olarak ayrılmış bir çim alan yerine avuç içi kadar beton zeminli otobüs durağında yapılması pek bi abes. lihtenştayn'ın yüz ölçümü kadar çim alanın var ve sen otobüs durağında üniversite bahar şenliği yapıyorsun. süper bir fikir.

şenliği öğrencilerden bağımsız olarak hazırlayan kel ve göbekli amcalar da öğrencileri sağılacak inek olarak görmüş besbelli. şenlik sadece kiralık uyduruktan bir sahne ve öğrencilerin gayet kazık yiyerek alışveriş yapacakları standlardan ibaret. ya para harcayacaksın ya da akşam konserde bulunacaksın. öğrenci milleti konserin kralına zaten normal zamanda gidiyor. ne bir lunapark var ne küçüklü büyüklü sponsorların düzenlediği etkinlikler ne de devasa amfi tiyatrodaki sanatsal kalitesi yüksek gösteriler. koskoca amfi tiyatro şenlikte boynun bükük kalmış ve tektük sevgililere hizmet etmekte.

halbuki eskiden - yani bir gece teomanın, diğer gece dumanın çıktığı- şenlikler hiç böyle değildi. öğrenciler acaba hangisine gitsek diye adeta hakim tepelerden kendilerine eğlenecek etkinlik seçerdi. üst üste koç, eti, ülker, mercedes-benz, nilüfer turizm, türk -telekom, coca cola nın renk kattığı şenlikler olurdu. insanlar şenliğin son günü bir sonraki şenliği düşünmeye başlardı. hem kapanış gününde saçma sapan gülşen falan değil de; mesela şebnem ferah olurdu ve ardından da baba gibi ünlü djler kapanış partisi yapardı.

sanırım tek değişmeyen şey 'bakın nasıl eğleniyoruz' edasıyla akşama kadar horon tepenler. o da çok yer işgal ettikleri için şenlik komitesinin işine geldiğindendir.

sonuç olarak 'nerede o eski şenlikler' diyorum. zaten bir çok üniversitede artık bahar şenlikleri kaldırılmışken züğürt tesellisi olarak görülebilir belki.