gitme sana muhtacım

acizliğin sembolu bir şarkıdır.
kimse kimseye muhtaç değildir ki hem...
hem yaşadığımız şu kahrolası dönemde aşklar 5 güne vardığında "uzun ilişki" sayılabiliyorsa, insanlar sevginin değerini bilmiyorsa ve alabildiğine bencilleşiyorlarsa,
alabildiğine "kendine" dönüyorsa insan ve tüm dışındakileri unutabiliyorsa,
sonuç olarak birini sevmek isterken önüne engeller çıkıyorsa ve koca koca engellerse bunlar,
kimse kimsenin değerini bilmeyip o gün için "ne koparsam kardır" mandalitesi ile hareket edebiliyorsa,
aşkı bel altına indirgeyip, erkekler aldatmayı "ihtiyacım var benim" diyerek meşrulaştırdıklarını zannediyorsa,
aşkın sadece "seks"ten ibaret olduğunu zannedenlerin sayısı geometrik dizi halinde artmaktaysa,
kimse kimseye muhtaç değildir...
ve alabildiğine yalnızdır insan.
kim vardı ki yanımızda hayatımız boyunca ve ölürken kim son nefesimizi paylaşacaktır?
hem acaba son nefesimizi paylaşan insan bunu hakediyor mudur?

ve geriye dönme istediğidir bu şarkı...
günümüzün yavan ve yalan aşklarından, gerçek aşkların olduğu o döneme...
insanların içlerinde kötü niyet barındırmadıkları, bencillik kelimesine tdk'nın sözlüğündeki herhangi bir kelime kadar anlam verdikleri, diğer insanların yaptıklarında art niyet aramadıkları o güzel zamanlara dönme isteği...