bugün

çocuk

çocuk diye tabir ettiğimiz insan yavruları* şirin olmakla birlikte işlerine gelmeyen durumlarda küçük birer şeytana da dönüşebilirler. her zaman kendi istedikleri olsun, istedikleri zaman yesin, istedikleri zaman içsin, istedikleri zaman uyusun, istedikleri zaman oynasın isterler. yetişkin bir insandan daha tiz ve de yüksek sesle * çığlık atabilirler. okuldan pek haz etmezler*. meraklıdırlar, her türlü soruyu çekinmeden sorarlar*. tabii istisnalar da vardır. her çocuk hareketli, hiperaktif, sosyal veya girişken değildir. kimisi de sus pus oturur bir köşede, annesinin babasının sözünden çıkmaz. ama karakteri nasıl olursa olsun çocuklar çok sevilir*. evli çiftlerin çoğunun sahip olmak için yanıp tutuştuğu varlıktır. dünyaya gelince "bir büyüse keşke" dersiniz ama çocuk büyüdükçe dertleri de büyür. yine de sahip olunası varlıktır.****