osmanlı da oğlancılık

ad hominem'e meze olan konudur.
benim tarih kitaplarından anladığım epey bir osmanlı padişahının oğlan sevgililerinin olduğudur. genç bir rahibin yüz güzelliğine vurulan ve ona şiir yazan fatih sultan mehmet'ten tutun da revan valisi emirguneoğlunu istanbul'a getiren dördüncü murad'a kadar bu türden kanıtlar mevcuttur. (bkz: emirgan)

ancak üç kıtada at koşturmuş bir dünya devletinin; nihayetinde cihanın son imparatorluğunun bir numaralı yöneticilerini eleştirmek gayesiyle bu tür bel altı vuruşlar yapmak gereksizdir. her dönemin kendine has zevkleri vardır, ki oğlancılık ya da eşcinsellik geçmişin bir ayıbı da değildir. eşcinsellik tarihin her döneminde var olmuştur. kutsal kitaplara bir göz atarsanız ne demeye çalıştığım daha iyi anlaşılacaktır.