padişah hariç (ki anneleri çoğunlukla yabancıdır) devlet yöneticilerinin, devlet memurluklarının ve kapıkulu askerlerinin çoğunlukla devşirmelerden seçilmesi; türk olanların ise sınır ötesi ve gerisi için asker olarak görülmeleri, savaştan savaşa hatırlanmaları, anadolu köylerinde kapalı bir kültür içinde dili ve töreleri ile yaşamaları.
güzelim türkçe dururken, osmanlıca gibi arapça-farsça-türkçe karışımı bir dili resmi dil olarak benimsemeleri.
türk olarak bilnmelerine rağmen türklük kimliğini arka planda tutması.
