hayatımda bir kere eniştemin zoruyla gittiğim kurstur. bir yaz teyzemlere gittiğimizde (evet babam memur), eniştem benle yaşıt olan kuzenimi kuran kursuna göndermek istedi. o da çamura yatmak için "cesur da gelmezse gitmem." deyince koca adamın daha ufacık velet olan benden ricası üzerine gitmiştim. dua falan ezberletiyorlardı, harfler, heceler. ben kurana geçemeden tatil bitti zaten. aklımda daha çok bizim keratanın şebeklikleri kalmıştır. çocuk abdest almaya üşenir yolda inşaat kumuyla teyemmüm yapardı. tam konsantre olmuşken kulağıma eğilip "cesur ben osurdum." demişti bir kere de. "onca saat sanki hiç mi yoktur osuran?" diye de savunmuştu kendini. on sene geçti üstünden hala konuşur güleriz.
