özlediğim şehir. belkide hiç gelmeyecektim buraya. kalacaktım orada, manisa'da. sahi niye geldim ki? neymiş memlekete yakınmış, şimdiki şehrim. memlekete yakın olsa ne, olmasa ne? sanki şimdi her kafama estiğimde gidebiliyormuyum? belkide büyük hatalarımdan bir taneside bu oldu. belki manisa'da kalsaydım hiç tanımayacaktım onu. orda çok daha sevilesi birisini sevecektim, kalbine dokunacaktım. belki burada ki sıkıntılar, dertler hiç olmayacaktı.
sahi niye bıraktım ki seni manisa? izmirle iç içeydin. ege gibi sıcacıktın. üstelik karda yağardı sana, izmirliler imrenerek bakardı sana..
özledim.. eski evimi, sokağımı, tanıdıklarımı..
şimdiki şehrime dair herşeyi unutmaya çalıştığım şu günlerde seni çok özledim manisa'm.
gerçi hoş, yine yol gözüküyor. belki şimdiki şehrimi bile mumla arayacağım başka bir şehire yolculuk başlayacak bu yaz.
hayatla ilgili herşeyimde ilklere ev sahipliği yapan, hayatımın en büyük kısmını kaplayan, onu tanıdığım, onlu hatıralarımın olduğu bu şehirede bir elveda diyeceğim, son kez nüfus tabelasının önünde bir poz vereceğim. son kez kalesini, turistik yerlerini gezeceğim. bu şehre dair hatırlatacak ne kadar eşya varsa alacağım. şimdiki evimi, sokağımı aklıma kazıyıp can dostlarımla son kez sımsıkı sarılıp ayrılacağım. aynı sende yaptığım gibi..
ilk fırsatta geleceğim, temelli olmayacak ama tatilde olsa buluşacağız seninle..
