hastalık gibi acil durumlar dışında arabayı emanet vermemde, almamda. o kişi arabayı benim gibi kullanacak mı, kazası vb derken o araba eve tekrar dönene kadar ne gözüme uyku girer, nede boğazımdan birşey geçer.hele birde emanet alıp, benzini sonuna kadar bitirip, kir içinde getirenlere sözüm yok. bazı versiyonları benzin alıp faturasınıda görebileceğimiz bir yere bırakacak kadar görgüsüz.
velhasıl bir tanıdık istedi arabayı bugün. organizeden taşınacak birşeyler varmış. sanki benim arabam taksi değil kamyonet. neyse. ben götürüp geleyim dedim. yok dedi, kusura bakma o zaman dedim. yakıtı neyse veririz dedi, sen ne diyorsun dedim uzaklaştım.
sonra peder beyi aramış, şikayet etmiş. sanki acil birşey olmadıkça vermeye mecburum. iyi yaptım, pişman değilim
daha sonra gördüm, başka bir araba bulmuş. arabada özensiz yerleştirilmiş, 2-3 metrelik demir çubuklar.
