kendini intihar etmek

şöyle gelişir olaylar;
yurdum varoşlarının birinde, saf temiz bir kızı ifal eder bir çakal.
bu çakal fırıncıda çıraktır. ifal ettiği kızsa fabrikada işçidir. kızın hayalleri çakalınsa arzuları vardır bitmek bilmeyen, doymak bilmeyen. Kız çocuklar düşler yaş yaş boy boy, çakal fantazi kurar bol bol. fırın da fırına verdiği ekmeklerin hamuru açmadan hemen önce kimbilir neler yapmıştır o elleriyle fantazilerinin eşliğinde, sonra hamuru açmaya başlar, öyle ki hamurun o yumuşak dokusu insan eti gibi gelir onun gözüne, yoğurur da yoğurur, kızın işten çıkacağı saati beklemektedir bir yandan. saat gelir, saf kız fabrikadan çıkar kendisine asılan şefinin pis bakışları altında. ama sevdiğine açmaz konuyu, başını belaya sokmak istemez onun. gel gör ki sevdiği kızın başını boka sokacatır az sonra en cıvığından...
işte bu akşamın sabahında kız kendini bildiği bir mahallenin bildiği bir evinin bilmediği bir odasında bilemediği bir halde bulur. detayları bütün türk filmleri en ince ayrıntısına kadar anlatır.
Ve işte bu sabah kız intahar edecektir, ama sıradan bir intahar değildir o, kendini intahar edecektir kız. işte o kız, köprüye çıkıp şov yapmayandır, çatıya çıkıp necati gelmezse atlamam diye bağırmayandır. Susar sadece ve ağlar.
yağsız bir ilmeğin halkasına takar boynunu, ölümü boğulma eşliğinde çamaşır ipinin boynu kesmesiyle birlikte dehşet bir acıyla gelir. işte kız kendini intahar etmiştir.