hikmet benol

albayım, iyi insanlar da çalıyor evet. gelip neyimiz var neyimiz yok çalıyorlar. parayla satın alınamayacak güzel hazinelerimizi, bizi bi parça sevgiyle kandırıp güle oynaya alıp gidiyorlar.sonra gidecek yerimiz kalmıyor. bilgeler sevgiler gittiğimiz yerlere doluşuyor. içtiğimiz çay , çay değil albayım.
nedendir bu çabucak bırakışımız kendimizi, inadımızın hiç tutmayışı, alttan alışımız.kin gütmeyişimiz , affedişimiz , affedince onların hala kendilerine değer verdiğimizi sanması ha-ha vermiyoruz sadece nefret etmeyi sevmiyoruz.