edebi değeri tartışılabilir fakat bu kitabı gönülgözü ile okuyabilen her kişi için, en son konuşulması gereken durumdur.
üçüncü mucizeyi bekleyenleri, insanlığın uyanması gerektiğini göz yaşartan, çarpıcı anlatım diliyle anlatan
zaman zaman kitabı bırakmanızı, başınızı ellerinizin arasına almanızı sağlayacak derecede öyküye mana yükleyen, öğrenilmiş çaresizliği, akıl almaz acılarla bezenen kalpleri anlatırken ruh halinizi değiştirebilecek nitelikte bir kitap.
savaşın gerekçesini nasıl yarattığını, olay/durum/kişi örgüsüyle zihindeki kalıpları anbean değiştirerek o an'ı yaşatır size, farkında olmadan kitabı elinizden bırakır, halinize şükredersiniz.
evrenin herhangi bir yerinde kadınların, çocukların çaresizliğine dair hallerini empati hissiyatı ile düşlediğinizde, öfke ile saniye saniye bezenir ruhunuz.
altı çizili pek çok satır var,
' sırrını rüzgara fısıldarsan, ağaçlara söylediği için suçlayamazsın. '
hiçbir afgan öyküsünün güzel bitmediğine dair de bir söz vardı, anımsayamadım.
