Her gün bana uğrayan histir.
Sabah kalkıyorum, kahvaltı yapıp işe gidiyorum, işten dönüyorum.. çöküyor üstüme bir yanlızlık. Kimse yok etrafında. Bu da beni seviyor bu da beni önemsiyor diyebileceğin kimse yok.
Yalnız kaldığımda annemi çok özlüyorum sözlük. 30 yaşıma geldim ama çok özlüyorum onu. O yanımdayken bu kadar yalnız hissetmem heralde.
