"Ne kadar anlatsam yuregimdeki yarayi goremezsin. Arkadaslarimin donarak oldugu ac kurtlara ve ermeni cetelere yem oldugu o seferden beri, beni acitan bambaska bir seydir mehpare. Vatan icin donaydik vatan icin oleydik gam yemeyecektim. Bizler o karli daglara nicin tirmandik bilir misin? Ruslarla savasan almanlarin hatiri icin. Rus kuvvetlerini pesimize dusurelim de alman askerleri rahatlasin diye, bir sark cephesi acmasi icin baski yapildi osmanli'ya. Enver delisi surdu bizleri beyaz cehenneme, doksan bin genc adami gozunu kirpmadan surdu daglara. Arap collerinden gelenler uzerlerinde incecik kumastan uniformalarla, bizler ayagimizda kosele postallarla karin uzerinde gunlerce yuruduk. Eldivenlerin icinde parmaklarimiz once usudu, sonra yandi acidan, daha sonra hissizlesip dondu. Dovusemeden, bir kursun bile atamadan teker teker dondurdu bizi, oldurdu bizi enver."
"Actik, hastaydik, bitliydik. Tifus kirmisti belimizi. Yine de hagayret duse kalka dona dokule yurumeye cabaliyorduk karin uzerinde. Komutanimiz kislaya donmemizi uygun gormustu ama istanbul'daki pasaya laf anlatamiyordu. Buyuk yerden geliyordu emir, rus domuzunu arkadan cevirecek pusuya dusurecektik. Uzerine bezler pacavralar sardigimiz delik postallarin icindeki ayaklarimizi hissetmeden yuruyorduk. Soguktan aklini yitirenler de vardi aramizda. Kimimiz kacmak icin agaclarin arasina daliyordu gucumuz yeterse kosup geri getiriyorduk onlari ki, kacak diye kursuna dizilmesinler ya da kurda kusa yem olmasinlar. Yamac yukari tirmanirken nefesi busbutun kesilenler, ara sira yere cokerek soluklanmak istiyorlar ve yere coktukleri anda uykuya birakiyorlardi kendilerini. Onlari zorla ayaga kaldiriyor, donmus ellerimizle donmus yuzlerini tokatliyor, kollarina girerek karin uzerinde surukluyorduk. Kimi zaman da gucumuz yetmiyordu uyku ile agirlasan arkadaslarimizi ayaga kaldirmaya. Birakiyorduk yerde. Govdeleri aninda taze yagan karin altinda yok oluyordu. Olumse aramizda dolanip alay ediyordu bizimle. Beyazlar giyinmis gelin gibiydi olum. Hinzir ve arsiz bir gelin gibiydi. Doymuyordu, gencecik erlerin hepsini birden istiyordu koynuna. Bizim alayda hepimizi aldi da ancak birkacimiz kurtulabildi elinden.." Ayse kulin / veda isimli romanindan.
