bugün

interstellar

evet, izledim...

öncelikle bu filmi kız çocuğu olan ve kızına düşkün olan benim gibi babalar izlemesin.

christopher nolan, senin te amına koyayım e mi?

arkadaşlar bu film bilim kurgu falan değil, bildiğin sevgi filmi. bir babanın kızıyla olan sevgi bağının ne denli güçlü olacağını bizlere idrak ettiren film.

evet, burada şu gerçeği haykırıyorum, bir baba ve kızının arasındaki sevgi bağı, ne bir anne-kız, ne bir anne-oğul, ne de iki sevgili arasında olamaz. bu film insanların kafasına vura vura bunu anlatıyor işte.

şimdi filmin kahramanı olan babamıza iki çift lafım var,
dünyada hiçbir şey, hatta dünyanın kurtarılması bile bir insanın evlatlarından ayrı kalmasından önemli değildir.

şahsen ben dünya yanıyor olsa da, batıyor olsa da, insan ırkı tehlikede olsa ve ben de bu insanlığın kurtarıcısı olacak olsam da çocuklarımdan ayrılmam, hele hele kızçemden asla ayrılmam. dünyanın da amına koyayım, uzay sisteminin de, galaksinin de...

velev ki ben dünyayı kurtarmışım, ama kızımın bana en ihtiyacı olduğu yaşlarda yanında olamamış, onun minik ellerinden tutup, kendine has mis kokusunu yıllar boyunca içime çekmemişim.

sokayım lan öyle dünyaya, kurtulmasın öyle dünya.
ben de çocuklarımla birlikte öleyim amk...

işte interstellar böyle bir film.
tavsiyem kız çocuğu olan babalar, daha doğrusu kızçelerine düşkün babalar bu filmi izlemesin.