gecenin şiiri

Arkadaşıma kızgındım.
Öfkemi dile getirdim, son buldu.
Düşmanıma kızgındım.
Öfkemi dile getirmedim, gittikçe büyüdü.

Gece ve gündüz onu korkularımla yıkadım.
Ve gülümsemelerle, yumuşak hilekar oyunlarla kuruttum.
Öfkem gece, gündüz durmaksızın büyüdü.
Ta ki parlak bir elma verene kadar.

Ve düşmanım ışığına dikkatlice baktı.
Benim olduğunu biliyordu.
Ve gece çöktüğünde onu bahçemden çaldı.
Sabah, düşmanımın, bir ağacın altında yattığını gördüm.