whiplash

Baştan sona müzikle sarmalanmış bir adanmışlık filmi.Açıkçası filmi izlemeden önce beklentilerim vardı; hem aldığı puanlar olsun hem de aldığı yorumlar olsun beklentilerimi oldukça yükseltmişti,peki film beklentilerimi tam olarak karşıladı mı diye sorarsanız,yüzde yüz karşıladı diyemem fakat baştan sona izlerken keyif aldığım ve bir saniye bile sıkılmadığım bir film Whiplash.Ben izlemeden önce filmin olay örgüsünün böyle olacağını sanmıyordum,fakat her ne kadar beklediğim gibi bir olay örgüsü olmasa bile beni etkilemeyi başardı.Fakat ben bu kadar çok müzikal sahnelerin ön planda olacağını beklemiyordum; tamam filmin kapağı,hikayesi,fragmanı hep müzik üzerine fakat filmde daha çok dramatik ve psikolojik sahneler bekliyordum fakat bence filmde biraz gereğinden fazla müzikal sahneler vardı hatta filmden çıktıktan sonra sanki bir caz konserinden çıkmış gibi hissettim bile diyebilirim ki ben filmdeki müzikleri dinlerken oldukça keyif aldım,yani sorun müzikler değil filmin fazla müzikal sahneler üzerinde durması ve o müzikal sahneleri uzun tutması.Oyunculuklar harika,Miles Teller ve J.K. Simmons döktürmüş,başlarda ben J.K. Simmons'un karakterini biraz fazla karikatürize edilmiş bulsam da filmin ilerleyen dakikalarında bu düşüncemi J.K. Simmons gösterdiği performansla unutturdu.Sinematografisi de filmin oldukça başarılı,keza filmdeki müzikler de oldukça hoş ve keyif verici.Keşke film,Miles Teller'in canlandırdığı karakterin yaşadığı psikolojik gerilimler üzerinde biraz daha fazla dursaymış.Miles Teller'in canlandırdığı karakterin müziğe ve çaldığı enstürmana bu kadar adanmış olması da ayrı bir etkileyicilik katmış filme ve karaktere.Son olarak ben filmi beğendim,bence bir başyapıt değil fakat izlerken hem insanı etkileyen hem de müzikal sahneleriyle keyif veren bir film olmuş,özellikle müziğe karşı ayrı bir tutkusu olan insanlara tavsiye ederim.

7/10