ömrüm

kendi kendine mırıldınması bile imkansız olan, iç parçalayan, kalp acıtan, göğüs dağlayan cem karaca şaheseri.
her kelimesine, harfine sığınak kurarak; her tonlamasının, çıkışının ve haykırışının gölgesinde huzurlu bir akşam üstü usul usul iç çekmek istiyorum. biri çıkıp da bana ''hayal kırıklığının, boş vermişliğin, yalnızlığın, hasretin, sevginin, umudun ve aşkın şarkısını yapabilir misin estaban?'' derse ona yalnızca tanrılara özgü bir kibirle bakıp bu şarkıyı ithaf ederim.