60 kusur yasinda bir alman anatomist. bir nazi subayi babanin oglu. siradisi, alisilagelmise inat, karsi bir havasi var, belki de yaptiklari yuzunden boyle bir resim ciziyor disardan bakana. nevi sahsina munhasir. basindaki fotr sapkasi vucudunun bir uzvu kadar ona ait hale gelmis. enteresan bir tip. kendi kesfettigi bir yontemle oluk olmus insanlari, ya da canlilari (at falan da vardi cunku) plastikle bir takim islemlerden gecirip, boyle mumyalar muzesindeki plastik heykeller gibi yapiyor. body worlds adli sergisi dunyanin cesitli yerlerini geziyor. rastlayanlarin kacirmamasi gereken olaganustu, gercekdisi, gercekustu, gerceklikotesi bir sey.
televizyonda canli yaptigi otopsileri birkac yil evvel ingiltere'de epeyce yanki uyandirmisti. bugunlere yeniden baslamis galiba? dun gece oluk bir kadini kesip, biciyordu bir salonun ortasinda. etrafta da tiyatrodaki gibi seyirciler vardi. tam ortada bir masa uzerine yatirilmis bir kadin bedeni, bir doktor vucudumuz hakkinda nerede ne kemigi, kasi var, nasil kirilirlar, nasil hastalanirlar onlari anlatiyor. biri erkek, biri kadin iki model nu vaziyette ayakta. o modeller uzerinde bilmem ne kemigi iste bakin burda diye gosteriyorlar. seyredenler merakla karisik, bir tiksinme ve/ya da korku, dehset icinde. gunther amcam yuzunde bir robot kadar manasiz bir ifade ile hem konusup, anlatiyor hem de kesiyor kadini. boynun hemen altinda omuzdan omuza keserken buna y bicimi kesme deriz biz diyordu. biraz baktim, tam uyku oncesi daha fazla bakamadim. o kadar cok seyretmisim ki gunther amcami baskalarini meydanda keserken no more dedim, gittim yattim.
hala aklimda yuzu gunther von hagens'in, oylesine silinmez izler birakiyor gorende, benden soylemesi!
(bkz: http://en.wikipedia.org/wiki/Gunther_von_Hagens)
