Katı kurallara dayanmadan şamanların yönettiği ve kendine has sembolik öğelerden yararlanarak hazsal bir ritüel şekline dönüşmüş, bir zamanlar Türklerin inanış biçimi olan ama bir din olmayan, dolayısıyla da belli başlı kuralları da barındırmayan bir inanış biçimi.
