bazı filmler vardır, insanın böğrüne acıyı saplar, acı hiç azalmaksızın uzun bir müddet orada kalır. üzüntüyü kanıksadıkça kötü olursunuz. içinize işler,işledikçe içinde olduğunuz rahatlığı ve konformist yaşamı sorgularsınız. zira bu acı hikayeyi evde geviş getirerek, amuda kalkarak rahat mı rahat izliyorsunuzdur. bu bile size batar, çoğu zaman yapamadığınız ama yapmayı aklınızdan geçirdiğiniz into the wild vari bir kaçış düşünürsünüz. defolup gitmek her yerden... zira adına insan denilen pimi çekilmiş organizma utançtan başka bir şey hissettirmiyordur artık.
iç savaş, dinsel çekişmeler, acı, ölüm vs... bunları kağıt üzerinde biliyoruz fakat insan olarak çok hafife alıyoruz. çünkü yüzeysellik olgusu içinde taraf oluyoruz, barışı ve hümanizmayı gerçekten ama gerçekten açımlayamıyoruz / irdeleyemiyoruz.
insanı insan yapan değerler vardır ya film bunu ziyadesiyle içimize işletiyor. insanın doğasındaki gerçeğe ulaşma güdüsü ve arayış akabinde de çekilen acı...savaşın soğuk yüzü, savaş hallerinde insanın yaşadığı yıkımın psikolojik öğrenilmiş bir çaresizlik sunması kuvvetli bir alt metin olarak tüyleri diken diken ediyor.
film sonrası gayet kişisel tarafından acıdan geçtim güzelleştim halet-i ruhiyesinde kıvranmam, karnıma ağrılar girmesi, kafamın allak bullak olması ve her şeyi bırakıp kalem ve kağıda sarılmam şuan yazdığım satırları notlar halinde sıralamam gerçekleşti. film bitti yarattığı ruhsal travma bitmedi.
son dönem bu şekilde bittikten sonra bir şeyler yazma telaşına düştüğüm, imdadıma kalem ve kağıdın yetiştiği 3 filmden biri incendies. diğerleri için:
ne deniliyordu film sonrası başa sardığım o masa karesinde:
--spoiler--
fikirler ancak onları savunacak birileri olursa hayatta kalırlar...
--spoiler--
10 üzerinden 9!
edit: izlediğim tek filmiyle psikolojimi bozduğu için denis villeneuve'nin tüm filmlerini izleyip analize yatırıp yedinci sanattan ve kendisinden hıncımı almayı düşünüyorum. evet gerçekler acıdır ve acıtır. emeği geçenlere sonsuz şükran...
bakalım acısını nasıl hafifletebileceğiz incendies'in?! zaman , ilaç gibi gelecek mi gene?!