babanın ölmesi

telefonunuzda hala ismine bakıp, istemsizce "ne yapıyordur babam, uyuyor mudur, arasam mı?" diye düşünmek hemen ardından onu gasilhane de yıkanmış cansız bedenini bir anda hatırlamnızdır babanın ölmesi.

ne zaman birşeye ihtiyacın olsa, ne zaman kötü hissetsen aradığın o adamın artık orda olmamasıdır.

sokakta markette güzel bir bal görüp, "aa babama alayım çok sever" deyip, sonra bir anda boğazınıza bir yumrunun saplanmasıdır.

"babam" diyer rehberinde kayıtlı olan numarayı aradığınızda o telefonun birkaç metre uzağınızda boşluğa çalmasıdır.

artık çaldığında o telefonu kimse açmayacaktır,
"canım kızım" demeyecektir.

o numarayı silemezsin telefonundan,
o sesi silemezsin kulaklarından,
o sevgiyi silemezsin ruhundan.

hep çocuk kalsam,
sende benimle kalır mıydın babam?

hep çocuk kalsam sen hiç kanser olmazdın belki babam?

hep çocuk kalsam, yine senin yanında uyur, seninle tatillere gider, havuzda beraber yüzer, eğlenir miydik babam?

hep çocuk kalsam,
hiç büyümesem,

"baba" diye seslendiğimde, çağrıma yanıt alsam.

keşke hep çocuk kalsaydım be canım babam.
benim canım aslan babam.