kendini savunacak mekanizmalardan yoksun bir liberalizmin ve demokrasinin ne kadar kolay diktatörlük hâline dönüşebileceğinin ilk ve en önemli örneğidir.
krallık'ta çeşitli ayrıcalıklarla yaşayan yahudi bezirganlar kendilerine tanınan ayrıcalıklarla tekelleşmiş ve alman ekonomisini egemenlikleri altına almışlardır.
bu dönemde nasyonal sosyalist alman işçi partisi* küçücük bir partiyken dış güçlerin de destek ya da göz yummalarıyla giderek büyümüş ve kısa sürede tek partili rejime geçecek kadar güçlenmiştir.
tabiî işi bu noktalara getiren versay antlaşması'dır. ne pahasına olursa olsun yapılan barışın çok kısa sürede çok daha büyük bir savaş getirdiği de gözardı edilmemesi gereken başka bir konudur.
özetle işin politik ve ekonomik yönleri çok ağır basmaktadır. buna bir de propaganda basını eklenince...
türkiye'nin son 13 yılını tam olarak anlamak istiyorsanız weimar cumhuriyeti'ni öğrenmeniz gerekir. aralarında hiçbir fark yoktur. umarım sonumuz almanya kadar feci olmaz.
