engin ardıç'tan öğrendiğim bir kavramdır. Eski Yunan tapınaklarında, tapınak hangi tanrıya adandıysa o tanrının bir büyük heykeli, bir de küçük heykeli bulunurdu. Tanrının çağırınca gelip bu heykelin "içine girdiği" varsayılırdı.
Tapınakta asıl büyük heykelin bulunduğu "kutsallar kutsalı" bölüme girmesi yasak olan sıradan halk dışarıda toplanır, rahipler tapınağın alınlığındaki pencereden halka bu heykellerden küçüğünü gösterirlerdi.
Buna da "epifani" denirdi, tanrının insanlara görünmesi.
