ilkokul ikinci sınıftayken babamın 15 aylık askerlik yapacağı nedeniyle kayseriye taşınmıştık. Orda ikinci sınıfı okuyacaktım. Ordayken sınıf başkanı olmuştum. ve bu hikâyenin özel karakteri sınıfın renkli gözlü güzel kızı asenaydı. Ben sınıf birincisiydim o'da ikincisi. Ben sınıf başkanıydım O'da başkan yardımcısıydı. birbirimizi tamamlıyorduk*. Ben o'nu Sevmiştim, O'da beni sevmişti. O yaşta birbirimize aşık olmuştuk. Ama şu zaman denen şey hiç olduğu gibi durmuyordu. sonra babam askerden geldi ve istanbula geri döndük. Ve asenaya bi veda bile edememiştim. o'nu bir sene görememiştim. geri geldiğimde o'nu sorduğumda ilçe dışına taşındığını söylediler. ve bir sene boyunca sadece bir kere uğramıştı eski mahallesine. ve arkadaşlarına sordurdum. beni hala seviyor mu diye. cevabını geç de olsa almıştım. bir sene sonraki geldiğimde o'nun arkadaşları beni hala sevdiğini söylemişlerdi. ama O artık çok uzaktaydı. bulunduğum yerden arabayla 1,5 saatlik yoldu. o seneden sonra o'nun arkadaşı da oradan taşındı. ve bir daha asena'dan haber alamadım.
(bkz: yarım kalan bir aşk hikayesi)
