--spoiler--
Turan'ın Başbuğu Sultan Alparslan askerlerine dönerek şu konuşmayı yaptı :
Burada Allahü tealadan başka bir sultan yoktur. Emir ve kader Onun elindedir. Bu sebeple benimle birlikte cihad etmekte veya benden ayrılmakta serbestsiniz.
Selçuklu Türk ordusu, sadakat sesleriyle Başbuğ Sultan Alparslana bağlılıklarını haykırdılar. Sultan Alparslan, Beyaz kefen giysisini giyerek eski Turan geleneği gibi atının kuyruğunu bağladı ve eline er silahı olan Gürzü alıp askerlerine şöyle seslendi:
Askerlerim! Şehit olursam bu beyaz elbise kefenim olsun. O zaman ruhum göklere çıkacaktır. Benden sonra oğlum Melikşahı tahta çıkarın ve ona bağlı kalın. Zaferi kazanırsak istikbal bizimdir.
Alparslanı kefeni giyip şehitliği kabullenmiş vakur haliyle gören Selçuklu ordusu ağlayıp helalleşerek savaş düzeni aldı ve Cuma namazından hemen sonra ilk çarpışma başladı.
"Düşman ordusu sayı olarak Selçuklu ordusundan neredeyse iki kat büyüktü fakat büyük bir eksiği vardı: Türk olmamak, Türk olmayıpta Türk'e karşı savaşmak."
Alparslan Turan taktiğini olağanüstü bir biçimde uygulamaya başladı. Bozkır savaşlarındaki gibi Hilal şeklinde dizilen Selçuklu ordusu düşman üzerine hücum edip ilk vuruşları yaptıktan sonra yavaş yavaş geri çekilerek geriye doğru ok atabilen yetenekli süvarilerin ok atışlarıyla Roma ordusuna kayıplar verdirmeye başladılar. Selçuklu ordusunun ilk mukavemetten sonra geri çekilmesini başarısızlık olarak gören Romen Diyojen, geri çekilen Selçukluların peşinden sürek avı yapar gibi kontrolsüzce ilerlemeye başlamıştı. Bu esna da Peçenek ve Uzlar savaştan iki saat sonra planladıkları gibi saf değiştirip Selçuklu ordusu saflarına katıldılar. Bunun yanında Roma ile mezhep ayrılığı yaşayan ve Diyojenin Ermeni Prensliği üzerinde uyguladığı katliamlarla itaat altına aldığı Ermeni güçleri savaş meydanından çekildiler. Diyojen, Sultan Alparslanın uyguladığı Turan taktiğinin farkına varınca ağır kayıplar alan ordusunu geri çekmek zorunda kaldı. Savaş Diyojenin planladığı gibi ilerlemiyordu. Önce Peçenek ve Uzlar karşı safa geçmiş, sonra Ermeniler savaş meydanından çekilmişti. Üstelik Alparslanın uyguladığı Turan taktiği de orduya büyük kayıplar verdirmişti. Üstelik Savaş meydanında Türklerin Gürz ve Ok atışlarından etkilenen Roma askerleri teslim olmaya can atıyorlardı.
Roma ordusu darbe aldıkça zayıflıyordu ve moral olarak çöküntüye uğramıştı. Frank, Norman, Slav ve Gürcü birilkleri savaş meydanından kaçtılar. Hatta Roma Ordusunun esas güçleri olan Hassalar ve Seçkin birlikler bile küçük gruplar halinde savaş meydanını terk ediyordu. Yaralı askerler ve kendisine bağlı küçük bir askeri birlikle kalan Romen Diyojen, daha fazla dayanamayıp yenilgiyi kabul etti ve askerleriyle birlikte yaralı vaziyette esir alındı.
--spoiler--
Turan ellerinin 26 Ağustos Malazgirt zaferi yıldönümü kutlu olsun.!
