bukalemundan mektuplar

selamlar galileo; dünyanın fırıldaklığını ilk gören koca adam,

bir arkadaş ortamında samimi arkadaşların, "içinde sen olmayan çok özel bir anılarını" o anı yaşayarak hevesle anlattıklarında
kötü hissediyorsun, o anının bir parçası olmadığın için dışlanmışlık duygusu dolduruyor içini ve sanırım ana tema kıskançlık
olan bir huzursuzlukla dinliyorsun arkadaşlarını. elinden sadece sana anlatılana kafa sallamak ve şaşırmak geliyor, vay be
diyorsun şaşkın şaşkın.

her anı yaşamak, her şeyin bir parçası olmak, her hayatı görmek istiyorum; aynı anda herşey olmak istiyorum,
ama elden birşey gelmiyor, sadece kendi küçük hayatımda helezonlar kurup ondan onda geçip duruyorum.

tanrı olmak, çok güzel birşey olsa gerek...