bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

bunu okuyor musun bilmiyorum. ben olduğumu biliyor musun onu da bilmiyorum. yine de yazıyorum işte. bazı şeyler zannettiğin kadar kolay değil. imkansız diye bir şey olmadığını söylerler, bu koca bir yalandan ibaret. bazı şeyleri ne sen değiştirebilirsin, ne ben, ne de başkası. anla artık bunu. vazgeçmemi, unutmamı istiyorsun, başkaları da istiyor. peki aldığım her nefes sen olmuşken nasıl vazgeçebilirim? nefesini tutmaya çalış, ne kadar dayanabilirsin en fazla? sen sevsen de, sevmesen de, nefret etsen de vazgeçemem, elimde değil bu. beni anlamanı beklemiyorum merak etme. yaşamadan anlayamazsın. hani hep diyorum ya kelimeler bazı anlamlara gelmiyor diye, öyle işte. belki buraya yazmamdan rahatsız oluyorsun. ama beni de düşün biraz lütfen. beni biraz olsun rahatlatabilen tek şey bu, onu da alma elimden. hem kimse görmez merak etme. burada sen ben yok. ismi, kim olduğu bilinmeyen, bir nickin altına gizlenmiş insanlar var. isimler yok burada. neyse, fazla uzattım galiba. umarım anlarsın beni, veya anlamış gibi yaparsın.