Pişmanlık duyan insan acı hissini sever. Unutmaz. Ve kırılmaz doğrunun eksikleriyle kendini harcar. Hatta bazen sadece kendini değil.. Pişmanlık duyacak kadar basit hataları olmamış biri olarak bu lanet duygunun en koyu halini bir babanın gözlerinde gördüm.
pişmanlık öyle bir duygudur ki hiçliğe imrendirir. Var olmamış olmayı arzulamak insan zihni için en büyük kaosu yaratıyor. Pişmanlık öyle yaralar açıyor ki başkasının hele ki bir babanın pişmanlığı olmak cehennemi yeryüzünde inşaa ediyor. Kişiye özel bir cehennem. Vicdan denen zebaniyle baş başa bir cehennem.
pişmansan ve su altına çekip onları bir bir boğup yok edemiyorsan cehenneme kombinenle mutlu olmayı öğrenmek zorundasın.
