lamb of god

sağlam gruptur. sırf chris adler yeter, idolümdür, severek takip ediyoruz chris usta. kendisi grubun bel kemiğidir zaten, üyeler arasındaki kavgalarda arabuluculu rolünü üstlenen adam olmuştur, albüm çalışmalarının da en özverili ismidir.

ayrıca albümlerini dinlemeden yorum yapabilen, bunu haddi zanneden aptalların saçma sapan atıp tuttuğu gruptur. dinlemeden nasıl konuşabiliyorsun, bu nasıl bir yüzsüzlük, haddini bilmezlik? riffleri aynıymış da bilmem neymiş, dünyaca ünlü, artık baba kabul edilen motörhead, ac/dc neredeyse birbirinin aynı şarkılar yapıyor, onlara böyle atıp tutmabiliyor musun? * * *
bazı tiplerin bu huyu beni çileden çıkarıyor işte. herkes her konuda yorum yapabileceğini zannediyor. ne haddine lan? az bi sınırını bil, sus da adam sansınlar.

her neyse efendim, riffleri gayet hızlıdır, davulla gitarlar muhteşem bir uyumda çalarlar ve bu da müziğin kulağınıza normalden kat kat daha güzel gelmesini sağlar. gitar soloları çok nadirdir grubun, fakat eksikliğini zerre hissetmezsiniz. bazı mankafalar tarafından riffleri ve solo eksikliği zayıflık olarak nitelendirilse bile grubun kendine özgü tarzı budur. hızlı ve melodik anlamda son derece tatmin edici rifflerle, davul sololarıyla, vokalle solonun eksikliğini hissettirmemek kolay bir şey mi? böyle doygunluk hissi veren gitar pek duymuyorum diğer gruplarda açıkçası. tabi bu durumda davulla uyumlarının katkısı çok büyük ve yine dönüp dolaşıp chris adler'a bağlanıyor olay, neyse ayrı mesele.

dört dörtlük mü? değil. zaten dört dörtlük hiç bir grup bulamayacağınız için uzatmıyorum bile.

muhteşem, gaz, bağırma isteği uyandıran bir eserleri için;

(bkz: reclamation)