80.
-
yüce dağlar akın akın
doğurdu bir yiğit akı
güneşe kafa tutardı
dünyaya hakkı salardı
yuvasında duramadı
yerleşip yurt kuramadı
bir güzel varlık buluyor
acuna hakim oluyor
onun bir can dostu vardı
kardeş idi bir coşardı
adına at derler idi
yalandı o öz kardeşdi
dağların öz yavrusunun
bozkırın tek arzusunun
başına bi bela geldi
şeytanlara hakka erdi
bre gafil türk oğlu hey
sen güneşdin oldun bişey
cehalete köle gittin
bir kafkaslı ruma bittin
ne anlamlı yazdım be öf.
