düşünce özgürlüğünün olmadığını ve istediğini konuşamadığını, egoistler arasında tek lafının dinlenmediğini gördüğünde, doğanın ortasında ufak bir kulübeye gitme isteğidir.
birbirinin yüzüne bakmayan, selam sabahı çok gören, sürekli eleştiren hiç özeleştiride bulunmayan, bazı şeyleri abartıp laf ettirmeyenlerin yanından uzaklaşabildiği kadar uzaklaşması gerektiğine inanır insan.
okumak ister, ' yürü askere ' derler,
konuşmak ister, ' hayalcisin ' derler,
kitap okur, ' delisin ' derler,
o da alır başını gider tabi, hayal kadar güzel olamayan acımasız ve laftan anlamaz gerçeklerden öteye, pırıl pırıl hayalllere...
