hermann hesse in doğu mistisizmini bir meta haline getirdiği romanı. zira kendisi de bu romanın fazlasıyla batılı ve bireysel olduğunu kabul eder.
Kitabın en vurucu fikri kişinin mutlak sonsuzluk ya da mutluluğa herhangi bir öğreti çerçevesinde ulaşamayacağının savunulmasıdır.